Bijna-dood ervaringen

De getuigenissen van honderden mensen die de afgelopen jaren een ‘klinische dood’ ervaring hebben gehad zijn verzameld en gepubliceerd door onderzoekers als Dr. Raymond Moody, Dr. Elisabeth Kübler-Ross en de Australische auteur Dr. Cherie Sutherland.

Voor de meesten van de mensen met een bijna-dood ervaring bestond de eerste ervaring uit het gaan door een donkere afgesloten ruimte of tunnel, voordat hun bewustzijn weer scherper werd en zij zich bewust werden van een spiritueel ‘lichaam’. Vanuit dit lichaam zagen ze op afstand hoe hun fysieke lichaam weer tot leven werd gewekt, bijvoorbeeld op een operatietafel of wanneer ze uit een situatie werden gered. Velen bevonden zich dan in een wereld van licht en vrijheid waarin zij een ‘lichtwezen’ ontmoetten die het toonbeeld was van volmaakt begrip en volmaakte liefde. Gewoonlijk beleefde men een diep gevoel van vrede en welzijn. Vaak ervoeren deze mensen een levendige terugblik op hun leven.

Velen die onwillig waren om terug te keren, getuigden dat deze ervaring hun leven volkomen had veranderd. Zij waren totaal niet bang meer voor de dood, omdat zij zich realiseerden dat zij, hoewel zij dachten dat zij waren gestorven, in een andere toestand bleven voortleven. Deze mensen keerden terug naar het stoffelijk bewustzijn met een verlangen om liefde voor anderen te ontwikkelen. Zij beseften ook hoe belangrijk het was te leren en te groeien in wijsheid door middel van de ervaringen van dit speciale leven.

Pim van Lommel publiceerde in 2007 het boek "Eindeloos bewustzijn: Een wetenschappelijke visie op de bijna-dood ervaring". Van Lommel is er kort gezegd van overtuigd dat zijn onderzoek heeft aangetoond dat:

1. mensen tijdens een hartstilstand en het volledig uitvallen van de hersenfunctie zeer heldere en complexe ervaringen kunnen hebben;
2. het menselijk bewustzijn dus niet altijd samenvalt met de fysieke hersenen (in tegenstelling tot wat de neurologie beweert);
3. het bewustzijn daarom de dood van dit lichaam wellicht kan overleven, zoals alle religies van de wereld ons ook voorhouden.

Volgens mensen met een bijna-dood ervaring zou de dood niets anders zijn dan een veranderende bestaanswijze met een verhoogd en verruimd bewustzijn dat overal tegelijk aanwezig is doordat het niet langer aan een lichaam is gebonden.

Het jarenlange onderzoek van Pim van Lommel stelt vast dat we open moeten staan voor de mogelijkheid dat er sprake is van bewustzijn buiten ons lichaam.


Terug naar Mijn visie op de ziel